‘Verbijstering!’, dát is het woord, bij het lezen dat minister Faber géén lintjes wil voor mensen die zich hebben ingespannen voor vluchtelingen. Omdat dit tegen haar ‘strengste beleid ooit’ is. Ze wordt daarin volledig ondersteund door haar grote leider, die zich graag de leider van de grootse partij van Nederland noemt (met welgeteld één lid!) en zo graag roept ‘Dit is wat het volk wil!’ Als dat zo is zijn we als samenleving wel heel diep gezonken.
Waarom deze scherpe kritiek? Allereerst omdat het niet past bij de grondwaarden in de Bijbel. Een minister van een partij die zich herhaaldelijk beroept op joods christelijke normen en waarden zou dat toch moeten weten. Eén van die Joods christelijke waarden is: opkomen voor ‘de weduwe, de wees en de vreemdeling die in uw poorten is’. Dat begint (minimaal) met humaniteit en dat is heel wat anders dan minimale humaniteit! Daarbij hoort niet het ontmenselijken van hele bevolkingsgroepen onder de noemer ‘vluchteling’!
Als tweede: het woord minister is afgeleid van het woord ‘minus’ wat betekent ‘minder’. Een minister is dus iemand die niet zichzelf voorop stelt (‘Ik ben beleid!’) maar vooral dienend moet zijn. Die vorm van ‘minder’ zien we wél terug bij Jezus, die juist de ‘minsten’ (kwetsbare mensen aan de rand van de samenleving) erbij haalt. Bij hem komen de laatsten op de eerste plaats. Misschien moeten we het dáár maar eens meer over hebben. Met de woorden van Michelle Obama: ‘When they go low we go high’. Dát is waarom we het als Johanneskerk graag ‘hogerop’ zoeken’. Aandacht vragen voor een ander beleid, dat mensen niet neerhaalt maar het beste in mensen naar boven brengt. Wie doet er mee?
‘Verbijstering!’, dát is het woord, bij het lezen dat minister Faber géén lintjes wil voor mensen die zich hebben ingespannen voor vluchtelingen. Omdat dit tegen haar ‘strengste beleid ooit’ is. Ze wordt daarin volledig ondersteund door haar grote leider, die zich graag de leider van de grootse partij van Nederland noemt (met welgeteld één lid!) en zo graag roept ‘Dit is wat het volk wil!’ Als dat zo is zijn we als samenleving wel heel diep gezonken.
Waarom deze scherpe kritiek? Allereerst omdat het niet past bij de grondwaarden in de Bijbel. Een minister van een partij die zich herhaaldelijk beroept op joods christelijke normen en waarden zou dat toch moeten weten. Eén van die Joods christelijke waarden is: opkomen voor ‘de weduwe, de wees en de vreemdeling die in uw poorten is’. Dat begint (minimaal) met humaniteit en dat is heel wat anders dan minimale humaniteit! Daarbij hoort niet het ontmenselijken van hele bevolkingsgroepen onder de noemer ‘vluchteling’!
Als tweede: het woord minister is afgeleid van het woord ‘minus’ wat betekent ‘minder’. Een minister is dus iemand die niet zichzelf voorop stelt (‘Ik ben beleid!’) maar vooral dienend moet zijn. Die vorm van ‘minder’ zien we wél terug bij Jezus, die juist de ‘minsten’ (kwetsbare mensen aan de rand van de samenleving) erbij haalt. Bij hem komen de laatsten op de eerste plaats. Misschien moeten we het dáár maar eens meer over hebben. Met de woorden van Michelle Obama: ‘When they go low we go high’. Dát is waarom we het als Johanneskerk graag ‘hogerop’ zoeken’. Aandacht vragen voor een ander beleid, dat mensen niet neerhaalt maar het beste in mensen naar boven brengt. Wie doet er mee?